در این میان حتی شرکت‌های قدیمی بورس نیز از همکاری جهت واریز سود سهامداران در حساب‌ بانک‌های مختلف خود داری می‌کنند. این مشکل برای سهامداران خارجی بیشتر آزار‌دهنده است به گونه‌ای که یک سرمایه‌گذار خارجی نا‌گریز از افتتاح ده‌ها حساب بانکی، ارسال فرم‌های متعدد و در نهایت ناتوانی از پیگیری دلایل عدم واریز سود نقدی شرکت‌ها است. تمامی این موارد موجب گریزانی سهامداران از مقوله مجامع سالانه و دریافت سود نقدی می‌شود. در سال‌های گذشته تاسیس سپرده گذاری مرکزی بورس با هدف ارائه خدمات بیشتر به سهامداران صورت گرفت که در نهایت تنها به تحمیل هزینه سپرده‌گذاری به معاملات سهامداران منجر شده و هنوز این مرکز نتوانسته است حداقل وحدت رویه‌ای میان شرکت‌ها در امور مرتبط با سهامداران ایجاد کند. در اکثر بورس‌های پیشرفته دنیا پرداخت سود نقدی نه تنها به پیگیری سهامداران (که از ملیت‌های مختلف در ترکیب سهامداران حضور دارند) وابسته نیست بلکه پرداخت‌های سود نقدی به صورت فصلی نیز صورت می‌گیرد. امری که در کشور ما پس از گذشت هشت ماه از برگزاری مجمع و یک سال از پایان سال مالی نیز بعضا رخ نمی‌دهد.