کارشناس بازار سرمایه با اشاره به عدم‌ استقلال سازمان بورس در سیاست گذاری‌ها گفت: برای رسیدن به بازاری پویا و جذب سرمایه‌گذار باید ضمن چشم انداز مشخص، محدودیت‌های توسعه ابزارها رفع شود.

به گزارش پایگاه خبری بورس پرس، سلمان نصیرزاده با انتشار مطلبی با عنوان "بورس تحت‌تاثیر وضعیت مبهم اقتصادی" در دنیای اقتصاد اعلام کرد: نا اطمینانی سرمایه‌گذاران از چشم‌انداز اقتصادی در حالی است که بازار سرمایه به دلیل سیاست گذاری‌های ناصحیح از ریل تعادلی خارج شده است. بطور کلی سیاست گذاران اقتصادی، بخشی از پازل را در بازار سرمایه به اجرا درمی‌‌‌آورند. بخشی مهم و سرنوشت‌ساز که معمولا به دلیل اعمال تدابیر ناصحیح با تغییرات متعدد و مداوم همراه است. در سال‌های گذشته نیز بازارهای دارایی بخصوص بازار سرمایه به دلیل اعمال سیاست‌های ناهمگون و بعضا ضد و نقیض از سوی متولیان امر با نوعی ناامنی مواجه بود.

در چنین فضایی که سرمایه‌گذار با سیاست‌های خلق‌‌الساعه و حتی ۲۴ ساعته روبرو است، برای واردکردن پول به بورس با ریسک‌های زیادی مواجه است. گرچه این وضعیت فضای اقتصاد کلان را در تمام ابعاد آن احاطه کرده اما سیاستگذار توقع حضور حداکثری سرمایه‌گذار در بازارهای دارایی بخصوص بازار سهام را دارد.

به عنوان مثال تدابیر سیاست گذار درباره محدودیت‌های دامنه نوسان بارها از سوی فعالان اقتصادی با گلایه مواجه شده اما فارغ از اجرای چنین قوانینی که از پشتوانه کارشناسی برخوردارنیستند، حتی سیاست گذار در مورد زمان اجرا و دایره دربرگیرندگان آن نیز عاجز مانده است. به این ترتیب آن دسته از سرمایه‌ گذارانی که قصد وارد کردن پول را به بورس دارند به دلیل اعمال برخی قوانین پر شبهه که یا کارشناسی نیستند یا سیاست گذار به کندی آن را اعمال می‌کند از تصمیم منصرف می‌شوند که نتیجه آن کوچک و کوچک‌تر شدن بازار مذکور است.

این در حالی است که بازار سرمایه در ایران نوپا و دائم در تیررس تغییر و تحولات سیاست گذار باشد، نیست. در این بازار ابزارهای توسعه به وضوح مشخص است اما دستکاری متولیان مربوطه و دخالت در‌ساز و کار بازار در سال‌های گذشته بازاری معیوب ساخته است. یکی از مباحثی که در خصوص سیاست گذاری‌ های ناقص این بازار حاشیه‌ساز شده، عدم‌ استقلال سازمان بورس در سیاست گذاری‌های فنی بورس است.

این مهم طی سال‌های قبل منجر به اعمال قوانین سرتاسر ضد و نقیض و سرمایه‌گریز شده است. در حالی که بورس‌های جهانی با استقلال کامل تصمیمات این بخش را زیر نظر دارند اما در بورس ایران وضعیت متفاوت است. به طوری که حتی مسئولان بورسی برای اتخاذ تخصصی‌ترین تصمیمات این بخش با موانع و محدودیت‌های فراوانی دست به گریبانند اما در چنین فضایی چگونه می‌توان بازاری پویا داشت؟

راه‌حل کاملا مشخص است. برای اینکه بازار سرمایه‌ توسعه محور داشت که بتواند نقشی مناسب در چرخه اقتصاد ایفا کند، نخستین گزینه ترسیم چشم‌ انداز مشخص در بازه زمانی مشخص برای این بازار است که باید از طرف نهادهای سیاست گذار تعیین شود. در مرحله دوم رفع موانع و محدودیت‌های توسعه ابزارها از ارکان مهم برای رسیدن به یک بازار واقعی است.

علاوه بر آن مشکلاتی که در مباحث کلان اقتصادی نیز وجود دارد باید به مرور مرتفع شود. یکی از نگرانی‌های درست سرمایه‌گذاران به نگاه دستوری و کنترل بازارهای دارایی است. از قیمت‌گذاری دستوری گرفته تا دستورالعمل‌های پرحاشیه که به نظر می‌رسد بازارهای دارایی به‌ویژه بازارسهام برای رسیدن به پویایی واقعی و جذب سرمایه‌گذار نیاز مبرمی به حل این مشکلات دارد.