تحلیلگر بازار سرمایه با اعلام ۳ پیش‌ شرط جذب سرمایه به بازار سهام، هدایت نقدینگی به بورس از طریق تامین مالی شرکت‌ها را عاملی برای کاهش تورم معرفی کرد.

به گزارش پایگاه خبری بورس پرس، کامل ابراهیمیان درخصوص اثر رشد بورس بر کاهش تورم به دنیای اقتصاد اعلام کرد: مهمترین موضوعی که سرمایه‌ گذاران در سنجش عملکرد از نظر بازدهی در نظر می‌گیرند این است که سرمایه‌گذاری‌ نسبت به تورم بازدهی مثبتی داشته یا نتوانسته تورم را پوشش دهد و طبیعتا بازدهی پایین‌تر از تورم بدست آوردند.

بنابراین تورم یک خط‌کش برای سرمایه‌گذاران است. در ارزیابی بلندمدت بازدهی بازار سرمایه نسبت به تورم بالاتر بود. با توجه به اینکه در مقاطع و دوره‌های کوتاه‌مدت یک‌ ساله شاید بازدهی عقب‌تر از تورم باشد و در برخی از سال‌ها چند برابر تورم بازدهی داشته باشد، برای ارزیابی رشد شاخص یا بازدهی بازار سهام نسبت به تورم باید دوره حداقل ۱۰ساله را در نظر گرفت. از طرفی رشد تورم اثر مثبتی در رشد ارزش بازار شرکت‌ها دارد و باعث فروش شرکت‌ها با قیمت بالاتر می‌شود و این موضوع اثر را در صورت‌های مالی و سود و زیان شرکت‌ها می‌گذارد.

بازارهای رقیب مانند مسکن و خودرو، مخصوصا خودروهای دست‌دوم خارجی در چند ماه اخیر رشدهای عجیب و حباب‌گونه‌ای داشتند و بخش زیادی از نقدینگی که در قالب پول در آمار نقدینگی رشد داشته جذب بازارهای مانند مسکن و خودرو شده است. از طرف دیگر به دلیل محدودیت در سمت عرضه قیمت‌ها در آن بازارها بیش از حد رشد کرده و حباب‌گونه است و هیچ جذابیتی برای سرمایه‌گذاری در مسکن و خودرو دیده نمی‌شود.

چنانچه سیاست‌های کلان بویژه در حوزه واردات خودروهای دست‌دوم تغییر کند و افزایش تولید خودرو که قرار بود سال جاری اتفاق بیفتد، اعمال شود بخشی از تقاضا در این بازارها تعدیل می‌شود. در مقابل این بازارها، بازار سرمایه با تنوع شرکت‌ها و صنایع وجود دارد و طیف وسیعی از سرمایه‌گذاران از خرد تا کلان می‌توانند در این بازار سرمایه‌گذاری کنند. از سوی دیگر شرکت‌های بورسی بویژه شرکت‌های صادرات‌محور سالانه همگام با تورم رشد سودآوری دارند و این باعث می‌شود سهامداران در بلندمدت نسبت به رشد تورم و رشد بازارهای رقیب بازدهی بیشتری کسب کنند.

علاوه بر این شرکت‌های بورسی در دل خود بیش از ۸۰۰ هزار میلیارد تومان سود سال ۱۴۰۱ را دارند که بخشی از این به صورت سود تقسیمی تا سه ماه آینده در مجامع شرکت‌ها تقسیم خواهد شد. برآورد می‌شود سال جاری شرکت‌های بورسی بیش از هزار هزار میلیارد تومان سود بسازند و این سودآوری برای سال‌های بعد با رشد به نسبت تکرار می‌شود.

بنابراین جذابیت سرمایه‌گذاری در بازار سرمایه در میان‌مدت همچنان وجود دارد و اگر سرمایه‌گذاران با این دید در بازار سهام سرمایه‌گذاری کنند بازدهی به مراتب بهتری نسبت به بازارهای رقیب که حباب شدند کسب خواهند کرد.

رشد تولید و کاهش تورم

پیش‌شرط جذب سرمایه در بازار سهام اصلاح سیاست گذاری‌ های کلان ، عدم قیمت‌گذاری دستوری محصولات و خدمات شرکت‌های سهامی عام است. وقتی این اتفاق بیفتد سرمایه‌گذار به سرمایه‌گذاری در بازار سهام تشویق می‌شود. با توجه به اینکه بازار سهام یکی از بازوهای تامین مالی شرکت‌ها برای اجرای طرح‌های توسعه‌ای است هر چقدر بیشتر سرمایه‌گذار به این بازار وارد شود شرکت‌ها راحت‌تر می‌توانند از طریق افزایش سرمایه تامین مالی کنند و خطوط تولید را توسعه دهند و در نهایت می‌توانند تولید و خدمات را ارتقا دهند.

هر چقدر سمت عرضه در اقتصاد که همین تولید و خدمات است، رشد کند طبیعتا نقدینگی ایجاد شده در اقتصاد جذب بخش تولید می‌شود و شاهد کاهش تورم در اقتصاد خواهیم بود. اینکه بازار سرمایه بتواند منابع را جذب و در تولید و خدمات مصرف کند قطعا در کنترل تورم اثرگذار است، چرا که در غیر این صورت تسهیلات تکلیفی به بانک‌ها تحمیل می‌شود که منابع محدود است یا قفل شده و این موضوع باعث کسری منابع بانک‌ها، تزریق منابع از سمت بانک مرکزی و در نهایت افزایش نقدینگی و رشد تورم می‌شود. بنابراین می‌توان با هدایت سرمایه‌های خرد و نقدینگی به بورس از طریق تامین مالی شرکت‌ها رشد تولید را رقم زد و تورم را کاهش داد.

سرمایه‌گذاران فعلی بازار سرمایه گذرا نیستند. بصورت تاریخی درصد پایینی از سرمایه‌گذاران بازار سرمایه از این بازار کوچ می‌کنند و معمولا افراد سرمایه‌ هایی را که در بازار دارند در قیاس با سرمایه‌گذاری‌ها در سایر بازارها حفظ می‌کنند. چنانچه سیاست گذاری‌‌های درست، عدم دخالت دولت در بازار، عدم تحمیل ریسک‌هایی مانند قیمت‌گذاری دستوری، افزایش یکباره حامل‌های انرژی و نرخ خوراک، قطع برق و گاز و ... به شرکت‌ها صورت گیرد ، سهامداران علاوه بر اینکه سرمایه‌های قبلی را نگه می‌دارند به این سرمایه اضافه می‌کنند.

ورود سرمایه از سایر بازارها به بازار سرمایه، حباب سایر بازارها را از بین می‌برد، تولید را تامین مالی می‌کند، رشد تولید و اشتغال اتفاق می‌افتد، سرمایه‌ گذار از سرمایه‌گذاری و مصرف‌کننده نهایی نیز راضی است. بنابراین بخش اندکی از افراد بصورت گذرا در بازار سرمایه حضور دارند، افراد در بازار هستند فقط سرمایه را با توجه به شرایط افزایش می‌دهند یا بصورت موقت کم می‌کنند اما از بازار خارج نمی‌کنند بلکه در صندوق‌ها می‌گذارند که آن هم کمک به تولید است.