مدیرعامل تامین سرمایه تمدن با اشاره به اهمیت ارزش گذاری سهام شرکت ها در موضوع عرضه های اولیه در این خصوص نکاتی مطرح کرد.

به گزارش پایگاه خبری بورس پرس، علی بیگ زاده با اشاره به اهمیت موضوع عرضه های اولیه برای فعالین بازار سرمایه به هفته نامه اطلاعات بورس اعلام کرد: در این راستا بحث ارزش گذاری سهام شرکت ها توسط نهادهای مالی ذیصلاح همواره از جایگاه ویژه ای برخوردار است. زیرا فرایند ارزش گذاری در بورس و فرابورس به اطلاع عموم سرمایه گذاران می رسد تا مبنایی برای تعیین قیمت سهام به حساب آید.

هرچند در مستندات و موارد قانونی قیمت باید براساس ساز و کار عرضه و تقاضا تعیین شود اما با لحاظ روش عرضه های اولیه باید یک قیمت پایه وجود داشته باشد. از این رو نقش ارزش‌گذار در این میان حائز اهمیت تر خواهد بود و باید نهاد ارزش گذار صاحب صلاحیت بوده و دارای چارچوب دانشی برخوردار از مهارت ها و افراد خبره باشد .

عمده ارزش گذاری ها در بازار سرمایه توسط شرکت های تامین سرمایه ها اتفاق می افتد و این شرکت ها و بخصوص تامین سرمایه تمدن از چارچوب لازم و افراد صلاحیت علمی و مهارتی برخوردار است تا بتواند ارزش گذاری را انجام دهد. در حوزه تخصصی ارزش گذاری شرکت ها نکات با اهمیتی وجود داد.

1- شرایط خاص هر صنعت در ارزش گذاری: از نکات حائز اهمیت در ارزش گذاری بنگاه ها و شرکت ها به نوع فعالیت صنعت مرتبط است و برای هر گروه، صنعت یا شرکت باید برخی روش های ارزش گذاری مختص آن صنعت را داشت تا این روش ها ارزش دارایی را مشخص و کامل نشان دهد و برای بحث عرضه سهام راهگشا باشد.

2- حیطه مسئولیت و اختیار ارزش گذار: ارزش گذار براساس برخی مفروضات ارزش گذاری را انجام می دهد و چنانچه مفروضات در آینده تغییر کند قطعا نتایج ارزش گذاری تغییر خواهد کرد. لذا باید برای ارزش گذار حیطه مسئولیت قایل شد که این حیطه مسئولیت در چارچوب مفروضات است.

تلفیق مفروضات و روش ها، گزارش ارزش گذاری را فراهم می کند و چون باید مسئولیت و اختیار ارزش گذار لحاظ شود نباید انتظار و مسئولیت بیش از اختیار برای ارزش گذار قایل بود. ارزش گذار باید برخی مفروضات را که از سوی شرکت ها اعلام می شود به درستی تعیین کند.

3- ارزش گذار مستقل : نکته مهم دیگر استقلال ارزش گذار است که باید رعایت شود. گزارش های فعلی در حوزه ارزش گذاری به عهده شرکت ها است. شرکت ها اقدام به عقد قرارداد با یک نهاد مالی ارزش گذار می کنند درحالی که روش بهتر این است که بورس پذیرنده، قبلا هزینه ارزش گذاری را از شرکت دریافت کنند و ارزش گذار با بورس یا فرابورس طرف باشد.

4- ضرورت تدوین استاندارد ارزش گذاری ملی : مشخص شدن برخی روش های ارزش گذاری از سوی سازمان بورس ، شرکت بورس و فرابورس برای صنایع مختلف است که این روش ها مختص هر مجموعه و صنایع باشد چون هر کدام از صنایع ممکن است با تغییر روش ها و مفروضات دچار تغییر کل فرآیند ارزش گذاری باشند. تعیین استانداردها در کنار تعیین چارچوب ها ضروری است. زیرا در دنیا استانداردهایی برای ارزش گذاری وجود دارد که زمین بازی ارزش گذار را مشخص می کند.

5- تعیین برخی متغیرهای اقتصادی نیز مطرح است و نهاد ناظر سالانه متغییر های اقتصادی جهت ارزش گذاری را اعلام کند تا مفروضات ارزش گذار بر این پایه قرار گیرد.

6 - موضوع مهم دیگر ارزیابی موشکافانه است. در دنیا شرکت ها را ارزیابی موشکافانه می کنند تا تمام نقاط ضعف، قوت، فرصت و تهدید استخراج و این موارد به نهاد ناظر و بازار اطلاع رسانی شود. شاید این نهادها در ایران هنوز غایب هستند و این مورد می تواند خلاهای موجود را پر کند. دست ارزش گذار باید برای بررسی و راستی آزمایی باز باشد و موسساتی که ارزیابی موشکافانه می کنند این امکان را فراهم می کنند.

یکی از آثار مهم ارزش گذاری بازگشت و افزایش اعتماد مردم به بورس است. در عرضه های اولیه جزو معدود کشورهایی بوده که حجم زیادی از افراد جامعه در هر عرضه اولیه به واسطه روش ثبت سفارش، خریدار سهم هستند. برخی ارزش گذاری ها در بازار بسیار خوشبینانه یا بدبینانه است و چون مردم اطلاعات تخصصی در این خصوص ندارند این وظیفه بورس و پذیرنده است تا ایجاد شفافیت کند و این اطمینان را به مردم بدهد که درصورت خرید سهم در سال های آتی متضرر نخواهند شد.

ارزش گذاری ها اگر منطقی باشد موجب اعتماد مردم می شود. چرا که عمده سهامداران حاضر در عرضه های اولیه خیلی فرصت و تخصص کافی برای ارزیابی ندارند.