رئیس انجمن فولاد با اشاره به تبعات چالش ها بر عدم تاب آوری صنعت و زیانده شدن شرکت‌های فولادی، راهکاری برای حل مشکل کمبود انرژی صنایع پیشنهاد داد.

به گزارش پایگاه خبری بورس پرس، بهرام سبحانی با بیان اینکه صنعت فولاد با تکیه به ذخایر چشمگیر گاز طبیعی عمده فناوری تولید را به روش احیای مستقیم در کوره‌‌‌های قوس الکتریکی بنا کرد به چیلان اعلام کرد: این برخلاف رویه برقرار در صنعت فولاد دنیا است. چرا که در۷۰‌ درصد تولید فولاد جهان به دلیل کمبود ذخایر گاز طبیعی، انرژی مورد نیاز برای تولید از زغال‌سنگ تامین می‌شود.

در نتیجه صنعت فولاد ایران مبتنی بر این نوع سوخت پی‌‌‌ریزی شده و دسترسی به گاز با قیمت ارزان، امتیاز مهمی برای این صنعت بشمار می‌‌‌آید و تنها با نرخ ارزان این حامل انرژی است که تولید فولاد در ایران توجیه اقتصادی دارد.

هر چند صنعت فولاد ایران از این مزیت نسبی برخوردار بوده اما از مزایایی که فولادسازان در دیگر کشورها از آن سود می‌‌‌برند، محروم است. بطور مثال بهره‌‌‌های بانکی که فولادسازان ایرانی در ازای دریافت تسهیلات پرداخت می‌کنند ۲۵ تا ۳۰‌ درصد است در حالی که برای فولادسازان رقیب فعال در دیگر کشورها این رقم کمتر از ۵‌ درصد است.

چالش‌‌‌ها به دفع سرمایه‌‌‌ها از صنعت فولاد می‌‌‌انجامد

فولاد در ایران صنعتی اشتغال‌زا، ارزآور و موثر در رشد تولید ناخالص داخلی است. با این حال چالش‌‌‌هایی که گریبان‌گیر این صنعت شده کار را به جایی کشانده که شماری از شرکت‌های فولادی یا در مرز زیان قرار بگیرند یا زیان‌‌‌ده باشند.

بیشتر شرکت‌های فولادی سهام را در بازار سرمایه عرضه کردند و این چالش‌ها از جذابیت سرمایه‌گذاری در صنعت فولاد می‌‌‌کاهد و سرمایه‌‌‌ها را از آن دفع می‌کند. بنابراین باید توجه کرد این صنعت بیش از این تحمل چالش‌‌‌ ندارد و تاب‌آوری آن به صفر نزدیک شده است.

رهبری سال جاری را مهار تورم نامگذاری کرد. فولاد یک قیمت تمام‌‌‌شده دارد و هزینه‌‌‌های مربوط به انرژی، نیروی انسانی، مواد اولیه و ... این قیمت را تعیین می‌کند. زمانی که هزینه تامین این موارد افزایش می‌‌‌یابد، دو اتفاق می‌افتد یا قیمت فولاد به صورت دستوری با وجود رشد هزینه‌‌‌های تولید، افزایش پیدا نمی‌کند و این امر به ایجاد رانت می‌‌‌انجامد یا اینکه قیمت محصول فولادی افزایش می‌یابد که این موضوع نیز در تضاد با شعار مهار تورم است.

تولید انرژی به بخش خصوصی واگذار شود

راهکاری که برای حل مشکل کمبود انرژی صنایع از جمله صنایع فولادی می‌توان پیشنهاد داد بهره‌‌‌گیری از توان بخش خصوصی در تولید انرژی (برق و گاز) است. مشکل نبود ذخایر نیست بلکه استخراج و بهره‌‌‌برداری از ذخایر است. برای این کار وزارتخانه‌‌‌های مربوطه می‌توانند این امور را به بخش خصوصی واگذار کنند و خود نقش نظارتی داشته باشند. چرا باید شرکت های فولادی کمتر از ظرفیت واقعی تولید کنند و بخشی از سرمایه‌‌‌ای که صرف خطوط تولید شده، بلا استفاده بماند؟ هنر این است که در یک شرکت تولیدی بیش از ظرفیت اسمی تولید صورت بگیرد نه اینکه به دلیل ضعف زیرساخت بخشی از ظرفیت آن معطل باشد!

اینکه شرکت های فولادی به دلیل ضعف نهادهای دولتی در تامین انرژی به تولید انرژی روی بیاورند و به طور مثال نیروگاه خودتامین احداث کنند، یک راهکار درست بشمار نمی‌‌‌آید بلکه راهکاری است که از روی ناچاری اتخاذ شده و قطعا راهکار درست آن است که سرمایه بخش خصوصی به تولید انرژی سوق داده شود تا کمبود در این بخش جبران شود.