معامله‌گران حرفه‌ای از بازگشت بورس به مدار صعودی تا حدی اطمینان دارند، اما شرایط نامطمئن بازارهای موازی نمی‌گذارد حتی کف‌های قیمتی در برخی سهام جذابیت تالار شیشه‌‌ای را بالا ببرد. به نظر می رسد بورس علاوه بر چالش‌هایی که برشمرده شد، با یک مساله دیگر هم دست‌به‌گریبان است. به طور سنتی بازار سهام در نیمه دوم زمستان معمولا با پیشروی صفوف فروش در راستای «نیاز به پول» مواجه می‌شود. امسال هم از این قاعده مستثنی نیست و شرایط بازارهای موازی به این امر دامن زده است. برخی از کارشناسان معتقدند بورس در کوتاه‌مدت قابلیت رشد شارپ ندارد.

از اسفند‌ماه تسویه اعتبار کارگزاری‌ها در پایان سال رقم می‌خورد که همین عامل می‌تواند سمت فروش را تقویت کند و بر طبل عرضه بکوبد. اما این سناریو تا چه میزان بر واقعیت تاکید می‌کند؟ بررسی‌های «دنیای اقتصاد» حاکی از آن است که بازدهی اسفندماه شاخص اصلی بورس نشان می‌دهد در 16سال اخیر، در آخرین ماه زمستان 10سال، بازدهی مثبت به ثبت رسیده است. میانگین این بازدهی مثبت نیز 5.36درصد بوده است.

از‌این‌رو انتظار می‌رود شاخص کل بورس در دوازدهمین ماه سال بازدهی خوبی داشته باشد؛ به‌خصوص آنکه در سال‌هایی که جهش ارزی رخ داده، این بازدهی بیشتر از میانگین بوده است. این موضوع با احتمال بیشتری در فروردین‌ماه نیز صدق می‌کند. اما تکنیکالیست‌ها چه می‌گویند؟ آنها معتقدند کانال 2.7میلیون واحدی برای نماگر اصلی از آن جهت حائز اهمیت است که با از دست رفتن و تثبیت زیر این کانال، حمایت مهم 2میلیون و 650هزار واحد در معرض خطر قرار خواهد گرفت.

سناریوی خوش‌بینانه برای بازار سهام آن است که شاخص کل از همین محدوده حمایت کند که با توجه به رشد نرخ ارز مطابق با تجربه گذشته، احتمال مثبت شدن بازار در اسفند و فروردین وجود دارد. احتمال تحقق این سناریو کم نیست. در یک سناریوی بدبینانه شکست حمایت 2میلیون و 650هزار واحدی با افزایش و جدی شدن تنش‌های سیاسی می‌تواند منجر به آن شود که پناهگاه بعدی، محدوده 2میلیون و 500هزار واحد باشد که احتمالا بازار ارزندگی بالایی خواهد داشت. در هر حالت، یک خبر مثبت از خودرو یا پتروشیمی یا کاهش فاصله قیمتی دو شاخص ارزی یا گزارش‌های بهمن‌ماه می‌تواند محرک بازار در آینده‌ای نزدیک باشد.