پتروشیمی اصفهان در سراشیبی سقوط قرار گرفته، شرکتی که روزی سودده‌ بود حالا به نمادی از مدیریت‌های پرخطا و تصمیم‌های تکراری بدل شده است. زیان امروز این شرکت، نتیجه مستقیم بازگشت به همان فرمول قدیمی و پرحاشیه خوراک است؛ فرمولی که ابتدا در دوران «برادران ریخته‌گران» صنعت را به لبه ورشکستگی کشاند و امروز هم با اصرار غلامرضا باقری دیزج، مدیرعامل فعلی پالایشگاه اصفهان، دوباره جان گرفته است.

به گزارش «انرژی‌پرس»، پتروشیمی اصفهان رسما زیان‌ده شد؛ میراثی تلخ و پرهزینه از دوران مدیریت پیشین پالایشگاه اصفهان. حالا به‌نظر می‌رسد غلامرضا باقری دیزج هم با اصرار بر همان مسیر اشتباه، راه محسن قدیری را ادامه می‌دهد.
ماجرا از نرخ‌گذاری خوراک پتروشیمی اصفهان شروع می‌شود. در دهه نود و پس از رسوایی بزرگ پرونده فساد «برادران ریخته‌گران»، فرمول خوراک این شرکت تغییر کرد. آن زمان برای تسویه بدهی سنگین برادران ریخته‌گران به پالایشگاه اصفهان، فرمول به‌گونه‌ای تنظیم شد که فقط هزینه‌های جاری شرکت پرداخت شود و عملا سودی برای پتروشیمی اصفهان باقی نماند.

با بسته شدن آن پرونده پرحاشیه، توافق‌های تازه‌ای برای اصلاح نرخ خوراک انجام شد و شرایط شرکت رو به بهبود گذاشت. نقطه اوج این اصلاحات در سال ۱۴۰۲ رقم خورد؛ زمانی که با حضور احمد هاشمی در رأس پتروشیمی اصفهان، فرمول خوراک براساس توافقی شفاف میان دو شرکت تغییر یافت: قیمت خوراک بر پایه «بنزین سوپر» و نرخ رافینیت برگشتی بر مبنای «قیمت نفتا + ۶۰ دلار» محاسبه شد.

نتیجه روشن بود؛ این فرمول جدید، سودآوری پتروشیمی اصفهان را متحول کرد و سود خالص شرکت را در سال ۱۴۰۲ بیش از ۸۵۰ میلیارد تومان افزایش داد.

اما این دوران طلایی تنها ده ماه دوام آورد. با رفتن هاشمی، محسن قدیری به‌سادگی زیر توافق زد و فرمول نرخ‌گذاری را به عقب برگرداند، درست به همان فرمول سال ۹۳ و دوران ریخته‌گران!

بدتر آن‌که پس از برکناری قدیری نیز هیچ اصلاحی در این فرمول صورت نگرفت و باقری دیزج، مدیرعامل فعلی پالایشگاه اصفهان، همان مسیر زیان‌بار را ادامه می‌دهد. نتیجه آن‌که از شهریورماه امسال، پتروشیمی اصفهان عملا وارد فاز زیان‌دهی شده است.
اکنون باید دید آیا باقری دیزج شهامت اصلاح این رویه غلط را دارد، یا او هم ترجیح می‌دهد میراث‌دار اشتباهات مدیریتی قدیری بماند؟