سوخت‌ فسیلی منفور در جاه‌طلبی‌های دولت ترامپ برای تامین امن‌تر مواد معدنی حیاتی، جایگاه ویژه‌ای پیدا کرده است.

وزارت کشور آمریکا، هفته گذشته، ۱۰ ماده معدنی را به فهرستی که برای اقتصاد و امنیت ملی ضروری می‌داند، اضافه کرد. این فهرست، علاوه بر زغال‌سنگ متالورژیکی مورد استفاده در فولادسازی، شامل مس، نقره، بور، سرب، فسفات، پتاس، رنیوم و سیلیکون نیز می‌شود.

این فهرست به عنوان طرحی برای تلاش واشنگتن برای تامین مواد مورد نیاز برای دفاع، تولید و فناوری‌های انرژی پاک عمل می‌کند و بر اساس آن، مشخص می‌شود کدام پروژه‌ها، واجد شرایط مشوق‌های فدرال هستند، اولویت‌های ملی ذخیره‌سازی و تحقیق را معلوم می‌کند و به سرمایه‌گذاران خصوصی نشان می‌دهد که دولت، کدام موارد را دارای ارزش استراتژیک بلندمدت می‌بیند.

مقامات و رهبران صنعت می‌گویند تقویت تولید داخلی می‌تواند به محافظت از آمریکا در برابر شوک‌های احتمالی عرضه یا محدودیت‌های صادراتی اعمال شده توسط رقبایی مانند چین که بر پالایش جهانی بسیاری از مواد معدنی حیاتی تسلط دارد، کمک کند. با این حال، دیدن زغال‌سنگ در این فهرست، همراه با اورانیوم که برای سوخت راکتورهای هسته‌ای غنی‌سازی می‌شود، تعجب‌آور بود.

استخراج اورانیوم در برخی از حوزه‌های قضایی آمریکای شمالی، از جمله بریتیش کلمبیا، و در ناواهو نیشن و گرند کنیون در آمریکا ممنوع شده است. استخراج در کبک از سال ۲۰۱۳، به دلیل نگرانی‌های زیست‌ محیطی مشمول یک مهلت قانونی غیررسمی بوده است.

کشورهایی از جمله آلمان، سوئیس، ایتالیا و تایوان پس از فاجعه فوکوشیما که در جریان سونامی ژاپن در سال ۲۰۱۱ رخ داد، تصمیم به حذف تدریجی انرژی هسته‌ای گرفتند.

آمریکا از نظر ظرفیت نصب شده و تولید برق، بزرگترین قدرت هسته‌ای است. ظرفیت نصب شده ۱۰۲ گیگاوات آمریکا، به طور قابل توجهی بیشتر از فرانسه یا چین است.

زغال‌سنگ به عنوان سوخت فسیلی در اقتصادهای پیشرفته، به دلیل سیاست‌های اقلیمی و انرژی‌های تجدیدپذیر ارزان‌تر، در حال کنار گذاشته شدن است. این سوخت، کثیف‌ترین سوخت فسیلی محسوب می‌شود، زیرا دی اکسید کربن بیشتری به ازای هر واحد انرژی تولید شده منتشر می‌کند و احتراق آن مقادیر قابل توجهی از سایر آلاینده‌های مضر مانند دی اکسید گوگرد و اکسیدهای نیتروژن را آزاد می‌کند.

انگلیس آخرین نیروگاه زغال‌سوز را در سپتامبر ۲۰۲۴ تعطیل کرد. بلژیک، سوئد و پرتغال استفاده از این سوخت را کاملا کنار گذاشته‌اند. آلمان در طول بحران انرژی سال ۲۰۲۲ که روسیه ارسال گاز طبیعی به اروپا را کاهش داد، به زغال‌سنگ روی آورد. با این حال، این کشور برنامه‌ای برای حذف تدریجی زغال‌سنگ تا سال ۲۰۳۸ دارد.

بر اساس گزارش اویل پرایس، اما در اقتصادهای نوظهور، داستان متفاوت است. تقاضا برای زغال‌سنگ در سال ۲۰۲۴، به بالاترین حد رسید و رشدش عمدتا در منطقه آسیا و اقیانوسیه، به ویژه هند و چین، مشاهده شد. چین همچنان به ساخت ظرفیت‌های جدید نیروگاه زغال‌سوز ادامه می‌دهد که تا حدی برای پشتیبانی از انرژی خورشیدی و بادی متناوب است. در سال ۲۰۲۳، ساخت نیروگاه‌های زغال‌سوز جدید چین به طور قابل توجهی بالاتر از مجموع سایر نقاط جهان بود.