آیا دوران ریاست جمهوری احمدی نژاد کامل می شود؟
عصرایران - محمد رضا باهنر ، نائب رئیس مجلس شورای اسلامی چندی پیش گفت: باید احمدی نژاد را تا پایان دوره اش تحمل کنیم. 
آخر هفته گذشته نیز سخنگوی کمیسیون شوراها و امور داخلی کشور در مجلس شورای اسلامی، درباره احمدی نژاد این جملات را بیان کرد: این چند مدت باقی مانده از عمر دولت را مدارا کنیم تا شاید دولت مقداری در برابر این حسن رفتار ، عکس العمل مثبتی نشان دهد ؛ باید کج دار و مریز طی کنیم ، تا این دولت تمام شود. 

این چندمین باری است که فعالان سیاسی کشور از مقوله ای به نام "تحمل احمدی نژاد" سخن می گویند. 

البته مخالفان این ادبیات نیز کم نیستند ؛ کما این که حیدر پور ، عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس تصریح می کند: بحث تحمل بحثی انحرافی است که طرح شدنش اشتباه است. حکومت داری یعنی فرماندهی، پس اگر به نتیجه برسیم که کسی نمی‌تواند خواسته‌های نظام و کشور را برآورده کند باید بدون تعلل برکنارش کنیم.

تحمل یا عدم تحمل؟!
 
واقعیت امر ، از دو حال بیشتر نیست: یا رویکرد مدیریتی احمدی نژاد به گونه ای است که ادامه ریاست جمهوری وی ، به زیان کشور است ، یا ادامه ریاست جمهوری وی زیانبار نیست.

حال باید پرسید فعالان سیاسی صاحب قدرت (مانند مجلسیان)، به کدام یک از دو باور فوق معقتدند ؛ اگر منش مدیریتی احمدی نژاد را در مجموع به نفع کشور می دانند که اساساً سخن گفتن درباره تحمل یا عدم تحمل ، امری غیرعقلایی است چه آن که اوضاع ، بزعم آنها عادی است و رئیس جمهور ، دارد امور متعارف دولت داری را انجام می دهد.

اما اگر برآورد آقایان این است که ادامه ریاست جمهوری احمدی نژاد برای کشور خسارت بار است ، بحث "تحمل یا عدم تحمل" موضوعیت می یابد.

در چنین فرضی ، اصل بر این است که حتی برای یک روز و یک ساعت نیز نباید اجازه استمرار خسارت را داد و "تحمل" ، موضوعی انحرافی است چه آن که نمایندگان به عنوان ناظران قانونی بر دولت ، حق ندارند درباره تضییع حقوق موکلان خود (مردم) ، باب تحمل را بگشایند. 

تحمل تضییع حق ، صرفاً در جایی می تواند جاری و ساری باشد که "حق یک شخص" مورد تعدی قرار گرفته باشد و او ، «شخصاً»از حق خود بگذرد و راه تحمل و مدارا در پیش بگیرد. 
اما هنگامی که سخن از خسارت یک ملت 75 میلیونی در میان است ، هیچ کس نمی تواند عهده دار مسوولیتی "عقوبت دار" به نام دیده بستن بر خسران ملت و تحمل "عامل خسارت" باشد.

البته در این میان ، نکته ای نیز وجود دارد و آن این که ممکن است برآورد قائلان نظریه "تحمل" ، این باشد که هر چند ادامه مشی کنونی دولت ، خسارت بار است اما برکناری رئیس جمهور در شرایط کنونی ، خسارتی بیشتر از ادامه ریاست جمهوری اش بر کشور تحمیل می کند.

در اینجا بحث ظریفی پیش می آید که عدم توجه به آن می تواند بدعت زا و خسارت بار باشد؛ اگر برکناری رئیس جمهور ، خسارت بیشتری از ابقای او دارد ، دو فرض متصور است:

الف - خود دولت و شخص رئیس جمهور بازی را به گونه ای چیده اند که کسی نتواند برخورد کند.
ب - شرایط موجود ، بدون طراحی دولت ، سبب شده است که خسارت کنار گذاشتن دولت ، بیش از بقای آن باشد.

در فرض نخست ، حتماً باید برخورد شده ، زیان برکناری نیز به جان خریده شود چه آن که در غیر این صورت ، از این به بعد ، هر رئیس جمهوری در دوران زمامداری اش ، در صدد بر می آید تا صحنه را به گونه ای بچیند که برخورد با خطاهای او ، برای کشور هزینه زا باشد و بدین ترتیب ، مصون از پاسخگویی ، تنها به ادامه حضور در قدرت بیندیشد.

اما در  حالت دوم ، چاره ای جز تحمل نیست ، مشروط بر این که زیان های برخورد "اثبات" شود و الّا از کلی گویی ، بویی جز عافیت طلبی و مسوولیت ناپذیری بر نمی خیزد.
----------------------------------------------------------------------------------------------------
ادعای کاهش 55 درصدی واردات نفت ترکیه از ایران
ترکیه در ماه گذشته، سپتامبر، واردات نفت از ایران را نسبت به ماه پیش آن بیش از دو برابر کاهش داده است.

به گزارش انتخاب ؛ رویترز با استناد به یک منبع کشتیرانی و داده‌های شرکت ردیابی کشتی‌ها «آی اِی اس لیو رویترز»، یکی از بزرگ‌ترین منابع ردیابی زمان حرکت نفتکش‌ها و رسیدن آنها به بنادر، گزارش داده است که ترکیه در ماه سپتامبر بطور متوسط روزانه ۱۰۰ هزار بشکه نفت از ایران وارد کرده است.

بر اساس این گزارش شرکت نفت دولتی ترکیه، توپراس، در ماه گذشته دو محموله ۱۴۰ هزار تنی و یک محوله ۱۴۵ هزار تنی نفت ایران را از ترمینال نفتی «توتونچیفتلیک» ترکیه تحویل گرفته است. این محموله‌ها از بندر «سیدی کریر» مصر بارگیری شده است.

بر اساس گزارش رویترز، ترکیه در ماه ژوییه کمتر از ۵۰ هزار بشکه نفت از ایران خریده بود، اما در ماه اوت واردات نفت ایران توسط این کشور با افزایشی ناگهانی به ۲۲۱ هزار بشکه در روز رسید.
----------------------------------------------------------------------------------

تحریم های جدید اتحادیه اروپا علیه ایران چیست؟
نمایندگان اتحادیه اروپا، درباره تشدید تحریم‌های این اتحادیه علیه ایران، در زمینه‌های تبادلات مالی با بانک‌های ایرانی ، ممنوعیت واردات گاز و تجارت، توافق کردند.

به گزارش سرویس بین الملل انتخاب به نقل از خبرگزاری فرانسه، این رشته تحریم‌های جدید، یک مجموعه تحریم‌های «بسیار قوی» است، که روز دوشنبه، از سوی وزرای امورخارجه کشورهای عضو اتحادیه اروپا به تأیید می‌رسد.

بر اساس تحریم‌های جدید، اتحادیه اروپا برای اولین بار بخش‌ ارتباطات، به ویژه شرکت‌هایی که به حمایت مالی از ایران متهم هستند، مورد حمله قرار می‌دهد.

همچنین تمام بانک‌های اروپایی از تبادل مالی با بانک‌های ایرانی که فراتر از یک حد «نسبتا پایین» باشد، ممنوع شده‌اند.

با این حال، درخواست برای صدور مجوز در مواردی مانند خرید مواد غذایی، لوازم پزشکی و کمک‌های انسانی مقدور خواهد بود.

همچنین بر اساس تحریم‌های تازه اتحادیه اروپا، بیمه وام‌های کوتاه مدت برای صادرات ممنوع شده است، این در حالی است که بیمه وام‌های میان مدت و بلند مدت پیشتر ممنوع شده بود.

علاوه بر این، واردات گاز ایران ممنوع شده است، امری که تأثیر چندانی ندارد اما با این حال ممنوعیت واردات نفت این کشور را که از ابتدای ماه ژوئیه آغاز شده، تکمیل می‌کند.

همچنین صادرات موادی که می تواند در برنامه هسته ای و موشکی ایران به کار بیاید مانند گرافیت (کربن خالص) و آلومینیوم، به سوی این کشور قدغن شده است.

ممنوعیت ثبت کشتی‌های ایرانی که ایران از آنها به عنوان نفت‌کش‌های جدید استفاده می‌کند و همچنین انسداد دارایی سی شرکت جدید در حوزه بانکی و نفت این کشور، از دیگر موارد تحریم‌های جدید اتحادیه اروپا است.