چین تلاش می‌کند با راه‌اندازی قراردادهای آتی خرید و فروش نفت خام بر مبنای یوآن (پول ملی این کشور)، قدرت و اثربخشی خود بر بازارهای جهانی نفت را بیش از پیش تحکیم کند.
 
به گزارش اقتصادنیوز به نقل از خبرگزاری فرانسه، تحلیلگران هشدار دادند که دومین مصرف‌کننده بزرگ نفت جهان -بعد از آمریکا- در حال رقابت با شاخص‌های مهم نظیر نفت خام برنت لندن و وست‌تگزاس‌اینترمدییت نیویورک است. 
لین بوکیانگ رئیس مرکز تحقیقات اقتصاد انرژی دانشگاه ژیامین در گفتگو با خبرگزاری فرانسه اعلام کرد:‌ «چین به‌عنوان بزرگترین کشور واردکننده نفت در دنیا شناخته می‌شود و انتظار می‌رود در آینده بزرگ‌ترین مصرف‌کننده نفت نیز لقب گیرد، بنابراین این کشور باید فکری به حال بهبود قراردادهای آتی نفتی در آسیا بکند.»
بر اساس اعلام موسسه اطلاعات انرژی ایالات متحده، میزان مصرف نفت چین در سال 2034 از آمریکا پیشی خواهد گرفت.
این کشور در سال 2014 حدود 4.6 میلیون بشکه در روز نفت تولید کرده؛ در حالی که در همین سال متوسط واردات نفت این کشور به 6.1 میلیون بشکه در روز رسیده است.
میزان تاثیر آسیا و به خصوص چین روی بازارهای جهانی کالا در سال‌های اخیر به طور پیوسته در حال رشد بوده است.
 
دانیل کولور دستیار مدیر تحریریه آژانس پلاتز در گزارش قیمت این موسسه اعلام داشت: ‌«چین در پی آن است که قیمت‌گذاری بازارهای کالا را در اختیار داشته باشد. این موضوع مطابق با حرکت تدریجی چین در سرعت بخشیدن به جهانی‌سازی پول ملی این کشور (یوآن) است.»
 
بورس معاملات شانگهای در حال بررسی پیش‌نویس نهایی قانونی است که باید قبل از آغاز معاملات آزمایشی به تصویب کمیسیون تنظیم مقررات اوراق بهادار چین برسد. معامله‌گران انتظار دارند این معاملات به طور رسمی در انتهای سال 2015 راه‌اندازی شود. 
هدف اولیه قراردادهای جدید استفاده شرکت‌های بومی و شرکت‌های خارجی حاضر در چین از این معاملات است؛ حتی اگر این معاملات به روی بازیگران خارجی باز شود.
بر اساس اظهارات ویکتور بیلسکی، رئیس بخش بین الملل مرکز تحقیقات کالای  VTB، یکی از دلایل راه‌اندازی این قراردادها از سوی چین مصون‌سازی داخلی است؛ مصون‌سازی از نوسانات مقطعی قیمت‌ها.
البته بر اساس اظهارات بوکیانگ، این قرارداد با مشکل نقدینگی دست و پنجه نرم خواهد کرد، به ویژه اگر در جذب سرمایه گذاران خارجی موفق عمل نکند. از نظر وی به دلیل انحصار موجود در بازار نفت چین، ‌بازیگران زیادی در این بازار وجود نخواهند داشت. بخش عمده نفت چین توسط شرکت‌های ملی نفتی تصرف شده و حتی اگر شرکت‌های خصوصی ایجاد شوند حوزه فعالیت آنها محدود باقی می ماند.
 
با این وجود برخی نقاط مبهم در مورد این قرارداد باقی مانده است؛ کولور اظهار داشت: «افراد بسیاری در صنعت نفت،  بخش‌های جانبی بازار، مراکز تجاری و ‌تولیدکنند‌ ها مشتاق به مشاهده چگونگی رفتار و تصویب این موضوع هستند.»
 
از نظر بیلسکی،‌ پذیرفتن بازار یک مانع اساسی به حساب نمی‌آید. در واقع از دیدگاه او، حجم معاملات به سرعت به کمک خرده‌سرمایه‌گذاران افزایش خواهد یافت. 
بر اساس اظهارات بیلسکی، با وجود اینکه ‌قراردادهای آتی سنگ آهن در بورس کالای دالیان (که روی قیمت فولاد تاثیرگذار بوده) در شش ماه اول معامله نشد، ولی حجم این معاملات بعدا افزایش یافت. در چین،‌ مقدار نقدینگی در دسترس خرده‌سرمایه‌گذاران با سرعتی بیشتر از تعداد محصولاتی که سرمایه‌گذاری می شوند افزایش می‌یابد.
 

بیلسکی پیش‌بینی کرد :«اگر این اتفاق مشابه برای نفت بیافتد، بازارهای چین به سمت قدرتمندتر و مهم‌تر شدن پیش می‌روند.