فاجعه در سازمان بازنشستگي كشور
وي در بخشي از سخنان گفت: «اندازه عادي و معمول نسبت شاغل به بازنشتسه در صندوقهاي بازنشستگي در جهان ۷ درصد است اما اين عدد در ايران ۹ صدم درصد است و اين يعني فاجعه.
او ادامه داد: صندوقهاي بازنشستگي ايران وضعيت بسيار نامطلوبي دارند كه حاصل ندانمكاريهاي گذشته است. در تمام كشورها با افزايش سن اميد به زندگي سن بازنشستگي را افزايش ميدهند اما در ايران برعكس عمل شد و با ۲۰ سال سابقه كار برخي افراد را در ۴۰ سالگي بازنشست ميكنند.
نمكي يادآور شد اين وضع ضريف وابستگي را در هرم سني جمعيت نامطلوب كرده است و بايد به آن رسيدگي شود. او ميگويد: يكي از مشكلات امروز افزايش تنشها و آسيبهاي اجتماعي است و يك واگرايي محسوس بين توسعه اقتصادي و زيرساختهاي توليدي و صنعتي با شاخصهاي اجتماعي ميبينيم كه در طول ۵ برنامه گذشته شكاف عميقتر شده است. در چنين شرايطي پرداختن به توسعه اجتماعي در كنار توسعه اقتصادي ضروري است و ميطلبد در كنار متخصصين علم اقتصاد از جامعهشناسان، روانشناسان، هنرمندان و حقوقدانان و ديگر متخصصين علوم انساني و اجتماعي در تدوين برنامه كمك بگيريم.
اگر در حوزههاي اجتماعي و اقتصادي خوب كار كنيم، كار حوزه قضايي خودبهخود محدود ميشود. همه بايد تلاش كنيم بستر جرمخيزي جمع شود وگرنه با مردمان روانپريش، با آستانه تحمل كم و بههمريختگي اجتماعي و اقتصادي، هزاران قاضي و شعبه و زندان ديگر هم به كار بگيريم كم است.
اعتياد يك علامت است از بيماري اجتماعي، افسردگي، خشونت و دهها پديده ديگر. همه بخشها بايد كمك كنند زيرساختهاي اشتغال ايجاد شود فقر و بيكاري فساد ميآورد، جامعه ناشاد و افسرده به سمت فروپاشي و اعتياد ميرود. در يك نظام آلوده به فساد اقتصادي، كارآفرين تحصيلكرده نهايتا ورشكسته و زنداني ميشود. بايد اينها را درست كنيم قطعا پرداخته به بهبود وضع موجود در حوزه فضايي از نظر امكانات مورد نياز هم در دستور كار سازمان است