در هفته گذشته شاخص بورس هم که مهرماه را در کانال بین 61 تا 62 هزار‌واحدی پشت سر گذاشته بود، همچنان در این کانال باقی ماند و در مقابل شکسته شدن سطح 61 هزار‌واحدی از خود مقاومت نشان داد.

 در هفته گذشته شاخص بورس هم که مهرماه را در کانال بین 61 تا 62 هزار‌واحدی پشت سر گذاشته بود، همچنان در این کانال باقی ماند و در مقابل شکسته شدن سطح 61 هزار‌واحدی از خود مقاومت نشان داد. از 23 تیرماه که بورس روند نزولی خود را از کمتر از سطح 70 هزار‌واحدی در پیش گرفت، این شاخص مرتباً در حال سقوط و پشت سر گذاشتن کانال‌های یک هزار‌واحدی بوده است.

به طوری که در 24 تیرماه از سطح 69 هزار‌واحدی پایین آمد و کمتر از یک هفته بعد نیز سطح 68 هزارواحدی را شکست تا مردادماه را در کانال 67 هزار واحد شروع کند. این روند نزولی در مردادماه ادامه داشت و در چهارم این ماه، سطح 67 هزار‌واحدی نیز به یک خاطره تبدیل شد.

در ادامه، در مقاومت بورس در 17 مرداد برای شکسته نشدن این کانال جدید، به ثبت عدد 66001واحدی در پایان وقت کاری منجر شد تا در فردای این روز، روند نزولی همچنان ادامه داشته باشد. بورس دو هفته پایانی مردادماه را در کانال 65 هزار‌واحدی گذراند تا این سطح از سوی برخی از تحلیلگران به عنوان یک سطح حمایتی جدید معرفی شود. اما وضعیت نامناسب این روزهای بازار سهام، به افت بیشتر بورس در شهریورماه منجر شد. به طوری که کار بازار در یک شهریورماه، با شکست سطح 65 هزار‌واحدی و ورود شاخص به کانال جدید 64 هزار‌واحدی شروع شد و نوسان شاخص در این سطح در شهریورماه نیز، بیشتر از 17 روز دوام نداشت.

ورود شاخص به کانال‌های پایین‌تر از 64 هزار واحد از 18 شهریور به بعد، با شتاب گرفتن روند نزولی شروع شد و نگرانی‌ها نسبت به آینده بازار سهام را نیز بیشتر کرد. به طوری که در مدت 13 روز و تا 30 شهریورماه، شاخص با سرعت زیادی پایین آمد و به عدد 61 هزار واحد نزدیک شد. امری که منجر شد مهرماه بورس حداقل به جز هفته آخر این ماه (هفته جاری) با نوسان شاخص حول 61 هزار‌واحدی پشت سر گذاشته شود.

این موضوع، ممکن است دو دلیل عمده داشته باشد: مقاومت بازار در مقابل عدول از کانال بزرگ 60 هزار واحد و وحشت معامله‌گران از کانال 50 هزار‌واحدی ممکن است یک دلیل کند شدن یا توقف روند نزولی باشد. هر چند می‌توان این دیدگاه را نیز مطرح کرد که افت شتابان بورس در دو هفته پایانی شهریورماه، با سرعت زیادی انجام شده و بازار مهرماه مشغول هضم تبعات این بهت و تصمیم‌گیری در مورد آینده سهام بوده است.

به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از اقتصاد، در این بین، تحرکات دولت در هفته‌های گذشته نیز که به آشکار شدن برخی از اختلاف‌نظرها و جریان‌های موجود در دولت منجر شد، باعث شده است که بازار سرمایه نیم‌نگاهی را نیز به پاستور داشته باشد. نامه اخیر چهار وزیر به رئیس‌جمهور که نماد بحران اقتصاد را بحران بورس می‌دانست و در استدلالی قابل‌بحث، چاره‌جویی برای اقتصاد را نیز از منظر چاره‌جویی برای بورس تحلیل می‌کرد، این روزها به یکی از محورهای اصلی مباحث اقتصادی در کشور تبدیل شده است.

هر چند این چاره‌جویی‌ها، با ارائه نسخه‌ای همراه شده بود که با استقبالی از سوی جریانات اصلی اقتصادی کشور تبدیل نشد. به عنوان مثال، جریان‌های کارشناسی معتقد بودند توصیه به دولت برای «کاهش نرخ خوراک تحویلی به پتروشیمی‌ها»، «توقف افزایش قیمت رسمی دلار» و «اجرای سیاست‌های انبساطی (بخوانید تزریق پول کم‌هزینه به بنگاه‌های ناکارآمد)» آن هم از سوی چهار تن از وزیران همین دولت، نشان‌دهنده ضعف شدید در این وزارتخانه‌هاست و بهتر است حالا که دولت با تصویب نهایی برجام در مجلس، تقریباً گام نهایی را هم برای رفع تحریم‌ها برداشته و از بسیاری از نگرانی‌های خارجی خود خلاص شده است، نخستین گام در فاز جدید کاری خود را با بازنگری در برخی از اجزای تیم اجرایی و اقتصادی خود و تعیین یک استراتژی مشخص اقتصادی به همراه مسوولانی همسو با آن، آغاز کند.