محسن صفایی فراهانی در گفتگو با روزنامه بهار می‌گوید: « وقتی یک نفر ظرف سه سال ۱۰ هزار میلیارد تومان عایدش می‌شود پس اسمی جز «غارت» نمی‌شود برای آن گذاشت. یعنی شما چند نفر در جامعه می‌توانید پیدا کنید که ماهی یک میلیارد تومان پس‌انداز کنند. اصلا با چه شغلی می‌توان ماهی یک میلیارد تومان پس‌انداز کرد؟

من یک‌بار دیگر این عدد را می‌گویم: ۱۰ هزار میلیارد تومان، یک عمر نوح می‌خواهد اگر بخواهید ماهی یک میلیارد تومان پس‌انداز کنید. ماهی یک میلیارد تومان در سال می‌شود ۱۲ میلیارد تومان، و اگر صدسال عمر کنید می‌شود ۱۲۰۰ میلیارد تومان. وقتی یک نفر ظرف سه سال ۱۰ هزار میلیارد تومان عایدش می‌شود پس اسمی جز «غارت» نمی‌شود برای آن گذاشت. یعنی شما چند نفر در جامعه می‌توانید پیدا کنید که ماهی یک میلیارد تومان پس‌انداز کنند. اصلا با چه شغلی می‌توان ماهی یک میلیارد تومان پس‌انداز کرد؟ چه فعالیت اقتصادی انجام دهیم که ماهی یک میلیارد تومان پس‌‌انداز کنیم که در سال بشود ۱۲ میلیارد تومان. کدام فعالیت تعریف‌شده در اقتصاد ایران هست که بگوییم این مقدار منابع را می‌تواند برای یک نفر ایجاد کند که ماهی یک میلیارد تومان پس‌انداز برای‌فرد داشته باشد. اعداد و ارقام مقداری نیستند که شوخی‌بردار باشند. پس به‌این نتیجه می‌رسیم این اعداد و ارقام «غارتی» هستند. اسم این فساد نیست. اسمش غارت است. فساد آن است که یک نفر ۱۰۰‌میلیون پولش را می‌خواهد وصول کند مثلا  پنج‌میلیون تومان می‌دهد تا حقش را بگیرد. ولی وقتی قرار شد که کسی هزار میلیارد تومان وصولی داشته باشد، این مبلغ که دیگر معنای این حرف‌ها را نمی‌دهد. شرایطی به‌وجودآمده است که عده معدودی هر کار خواستند انجام دادند!