فروید ذهن انسان را به کوه یخ تشبه کرد: بخش کوچک بیرون از آب، همان خودآگاه (هشیار) است، نیمه خود آگاه (نیمه هشیار) مقدار کمی از بخش زیر آب را اشغال کرده و بخش اعظم کوه یخ که در زیر آب است نمودار ناخودآگاه (ناهشیار) است.

 

خودآگاه (هشیار) : دربرگیرنده ی تمام احساسات، افکار، ادراکات و آرزوهایی است که ما (در زمان حال) از آنها آگاهی داریم.

 

نیمه خود آگاه (نیمه هشیار): دربرگیرنده اطلاعات اندوخته شده و یا همان حافظه و خاطرات ما می باشد که با کمی تلاش میتوانیم به محتویات آن دسترسی پیدا کنیم. مثلا امروز ناهار چی خوردین؟ آدرس خونتون کجاس؟ اسم رئیس جمهور کشورتون چیه؟ و ...

 

ناخودآگاه (ناهشیار): به منزله ی انباریست برای احساسات، عقاید، خواسته ها، امیال، خاطرات، خیال پردازی ها و ترسهایی که به واسطه دردناک بودن، آزار دهنده بودن، اضطراب آور بودن، آسیب زا بودن، تعارض آمیز بودن، ناپسند بودن و یا شرم آور بودن (به طور کلی ناخوشایند و ناپسند بودن)، سرکوب و واپس زده شده اند. شما از این محتویات خبر ندارین و به طور ناآشکار و ناخودآگاه رفتار شما رو کنترل میکنن و نقش بسیار مهمی دارند.