حسین راغفر دیگر اقتصاددانی است که نگاه مثبتی به روی کارآمدن رئیس‌جمهوری جدید آمریکا و سیاست‌های اقتصادی این کشور دارد. به گفته او، ساختار اقتصادی آمریکا به نحوی است که تغییر درکلیات آن، چندان راحت نیست و به نظر می‌رسد صحبت‌هایی که آقای ترامپ می‌کند، به دنبال یک نوع ملی‌گرایی اقتصادی باشد.

تصریح کرد: آمریکایی‌ها و صاحبان سرمایه‌های بزرگ در آمریکا اصلی‌ترین منتفعین این نظام اقتصادی هستند و آنهایی که سرمایه‌هایشان را به چین و کشورهای اروپایی و سایر کشورهای جنوب‌شرق آسیا منتقل می‌کنند تا بتوانند سود مناسب‌تری به دست آورند.

وی ادامه داد: البته ترامپ مدعی است که می‌تواند این منابع را به آمریکا برگرداند و به نیروی کار در آن‌جا یارانه دهد، اما به نظر نمی‌رسد این موضوع امکان‌پذیر باشد، ضمن آن‌که حل مسأله به آن، نحوی که ایشان مدعی هستند، امکان‌پذیر نیست.

ادعاهای ترامپ خلاف عرف آمریکاست

او درپاسخ به این پرسش که آیا مذاکرات با اروپایی‌ها نهایی خواهد شد یا خیر؟ نیز تصریح کرد: پیش‌بینی این موضوع خیلی زود است و وابسته به خیلی از مسائل است، زیرا ترامپ یکسری صحبت‌هایی درحوزه اقتصادی داشته که خلاف سیاست‌های سنتی آمریکاست، مانند این‌که برای براندازی رژیم‌ها سرمایه‌گذاری کنیم، درحالی ‌که نکته بسیار درستی است، زیرساخت آمریکا به شدت آسیب خورده و تحلیل رفته و نیازمند یک سرمایه‌گذاری بسیار گسترده است.

او ادامه داد: درحال حاضر هم منابعی وجود ندارد، بنابراین امکان حضور آمریکا در دنیا در بخش نظامی‌گری خیلی از ظرفیت‌های این کشور را محدود می‌کند، البته به یک معنا اعتراف به این موضوع است که ما توانایی براندازی نظام‌ها و حکومت‌های دنیا را نداریم و نمی‌خواهیم مداخله مستقیم داشته باشیم، زیرا برای ما بسیار پرهزینه است.

با این حال هنوز سایه ابهام‌آمیز ترامپ بر اقتصاد ایران و برجام به قوت خود باقی است. کسی نمی‌داند رئیس‌جمهوری میلیاردر دقیقا تا چه اندازه برای ایران تهدید به شمار می‌آید و مجوزهای پی درپی اوفک برای ایران نشانه خوبی است یا از نگرانی‌های حضور ترامپ ناشی می‌شود؟