EPSnews           

راجر برگرن مدیرعامل یک شرکت نامدار سوئدی در تولید انواع کامیون و اتوبوس نیز به همراه وی به تهران آمده است. این گروه ۷۰ نفره همراه با نخست‌وزیر سوئد به ایران آمدند. در حالی که نخست‌وزیر سوئد سرگرم دیدار با عالی‌ترین مقام‌های ایرانی بود و با آنها درباره مسایل گوناگون حرف زد و حرف شنید، برگرن اما به چند کارخانه تولیدکننده اتومبیل به ایران رفت و با یک مقام دولتی که معلوم نیست چرا هنوز پای ثابت بحث‌های اتومبیل‌سازی است نیز دیدار کرد.

این تولیدکننده خصوصی سوئدی در میان گفت‌وگوهایی که داشت به ۳ نکته بسیار مهم در باره ایران اشاره کرد. او همانند هر خارجی که به ایران می‌آید از شهروندان ایرانی به نیکی یاد کرد و گفت: «مردم ایران با ما بسیار مهربان بودند». برگرن در جایی دیگر از سخنانش گفت از چند کارخانه ساخت قطعه و خودرو دیدن کردم. تکنولوژی به کار گرفته در این کارخانه‌ها دست‌کم ۱۰ سال از دنیا عقب است که به نظر می‌رسد این «حداقل» جای حرف دارد زیرا به طور مثال مهم‌ترین خودروهایی که سایپا و ایران‌خودرو تولید می‌کنند پراید و پژو ۴۰۵ است که تکنولوژی آنها مربوط به دهه ۱۹۸۰ است.

حرف اساسی را برگرن اما این گونه و با زیرکی تمام بیان کرد: «من فکر می‌کنم برنامه‌ریزی‌ها برای تولید انواع کامیون و خودروهای سنگین در ایران چند سال زمان می‌برد... سیستم مالی به طور کامل در ایران مهیا نیست. این مهم است که پرداخت‌ها انجام شود. بنابراین باید ایران سیستم مالی خود را با دنیا دوباره برقرار کند.» واقعیت‌های بیان شده از سوی این سوئدی را باید در کانون توجه جدی قرار داد و به آنها  خوب فکر کرد.

به گزارش ساعت ۲۴، نکته آخر و بسیار اساسی که برگرن سوئدی با صراحت به آن اشاره کرد در حال حاضر قفل بزرگی بر فعالیت‌های اقتصادی ایران زده است. در حالی که باید همه نیروی سیاسی، اقتصادی ایرانیان در مسیر حل این معضل باشد و باید راه‌های گوناگون برچیده شدن این سد بزرگ شناسایی و در مسیر آن حرکت شود اما دست روی دست گذاشتن و روزمرگی کردن کار مسوولان شده است.

در همین جا از رییس سازمان گسترش و نوسازی ایران (ایمیدرو) که حالا در سر هر قراری که مربوط به صنعت است حضور دارد و انگار فراموش کرده است که سرمایه‌گذاری دولتی در صنایعی که بخش خصوصی توان آن را دارد نباید از طرف دولت انجام شود، می‌پرسیم سازمان شما برای حل معضل دادوستد بانکی کدام کار را انجام داده است و کدام گفت‌وگوها با کدام مراکز را در کارنامه خد دارد که بتواند نشان دهد.

یادمان باشد که زمان زود سپری می‌شود و منتظر نمی‌ماند تا ایران و ایرانی با طمانینه و غرور کاذب بیاید و در صف اول تحولات و نتایج تحولات صنعتی بایستد. برای اینکه حرف برگرن سوئدی خوب درک شود می‌توان به ده‌ها قرارداد مصوب در سازمان سرمایه‌گذاری ایران چشم دوخت که کارشان پیش نمی‌رود و در حد همان مصوبه باقی می‌مانند. واقعیت تلخی است که بر سر اقتصاد ایران سایه انداخته است را باید دید و برایش فکری کرد.