به گزارش معدن 24، شرکت فولاد آلیاژی ایران در اواخر سال 1389 به عنوان چهارصد و پنجاه و نهمین شرکت پذیرفته در بورس اوراق بهادار تهران ثبت شد و در بخش ساخت فلزات اساسی با نماد فولاژ جای گرفت. سهامداران عمده این شرکت را شرکت بین المللی توسعه صنایع و معادن غدیر و موسسه صندوق حمایت و بازنشستگی کارکنان فولاد به ترتیب با در اختیار داشتن 34 و 20 درصد از سهام  تشکیل می‌دهند.

شرکت فولاد آلیاژی ایران بزرگترین تولیدکننده انواع فولاد آلیاژی در ایران و خاورمیانه است که دارای سه واحد فولادسازی با مجموع ظرفیت اسمی 550 هزار تن و واحد نوردی با ظرفیت 260 هزار تن است. شرکت پیش‌بینی کرده بود که در سال مالی 95، حدود 53 هزار تن محصولات تحت عنوان مهندسی و صنعتی، 248 هزار تن محصولات آلیاژی و 55 هزار تن محصول تحت عنوان ساختمانی تولید کرده و بیش از 95% محصولات تولید شده خود را به‌فروش برساند.

مقادیر تولید و فروش شرکت تا پایان سال 95، در قالب نمودار شماره 1 نشان داده شده است. همان‌طور که در نمودار دیده می‌شود، بیشترین حجم از تولید و فروش شرکت را محصولات آلیاژی تشکیل می‌دهد. شرکت تا پایان سال 95 موفق شد که حدود 312 تن محصولات آلیاژی را تولید کند و حدود 258 هزار تن از آن را به ارزش 6 هزار میلیارد ریال به‌فروش برساند که این مقدار حدود 600 میلیارد ریال بیش از پیش‌بینی به‌عمل آمده برای سال 95 بود. اما در سایر محصولات از قبیل محصولات صنعتی و ساختمانی، شرکت کمتر از پیش‌بینی عمل کرد. با توجه به اینکه این محصولات سهم کمتری از درآمد شرکت را تشکیل می‌دهند، افزایش فروش محصولات آلیاژی، کاهش درآمد سایر محصولات را جبران کرد و سبب شد تا شرکت حدود 7 هزار و 260 میلیارد ریال درآمد کسب کند که حدود 6 درصد بیش از مبلغ پیش‌بینی شده بود.

                                
سود هر سهم شرکت برای سال 96، طبق عملکرد 9 ماهه شرکت، 95 ریال به‌ازای هر سهم تخمین زده شده است که براساس عملکرد واقعی، شرکت خواهد توانست این مبلغ را افزایش دهد. این موضوع بر روند اخیر معاملات سهام شرکت تأثیر گذاشت، به‌طوری که پس از 8 روز کاهش قیمت، بالاخره در تاریخ نهم فروردین ماه سهام شرکت اندکی افزایش یافت؛ البته ناگفته نماند جو حاکم بر معاملات گروه فلزات اساسی نیز چندان بر این افزایش قیمت بی تأثیر نبود، به‌طوری که اکثر نمادهای حاضر در این گروه، سبز رنگ بودند. سهام شرکت در حال حاضر با نسبت قیمت به درآمد 20 معامله می‌شود، درحالیکه میانگین P بر E شرکت‌های حاضر در گروه فلزات اساسی، حدود 8 مرتبه است. با مشاهده روند سودآوری فعلی، شرکت خواهد توانست عملکرد بهتری را در دوره‌های آتی از خود نشان دهد، لذا کاهش نسبت قیمت به درآمد سهم با افزایش سودآوری شرکت دور از انتظار نخواهد بود.