این روزها دیگر خبری از داغی بازار خرید و فروش دلار نیست؛ بازاری که در روز افت یک باره دلار، فروشنده و خریدار در آن موج می زد.

به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری شبستان، پس از افت یکباره قیمت دلار در مهرماه، افکار عمومی همچنان منتظر کاهش دوباره قیمت دلار هستند که برای بررسی این موضوع و حال و هوای بازار ارز سراغ صرافی ها و فروشندگان دلار رفتیم. با نزدیک شدن به میدان فردوسی، خبری از گرمای خرید و فروش دلار به گوش نمی رسد، این همان بازاری است که در روز افت یک باره دلار، فروشنده و خریدار در آن موج می زد و همه برای رسیدن به سود مورد نظرشان سراسیمه خود را با این بازار رسانده بودند تا بتوانند بهره ای از سود سرمایه خود ببرند و دلالان هم برخی با اشتیاق به جمع آوری دلارهای سرگردان می پرداختند و برخی صرافی ها با بی رغبتی جواب مشتری را می دادند و می گفتند پول برای خرید دلار در صرافی نداریم، اگر پول از بانک برایمان بیاورند دلار می خریم، همین صرافی جواب مشتری بعدی را با سردی می داد و از خرید دلارهای آنها امتناع می کرد.

 

اما امروز با گذشت قریب به 2 ماه از افت یکباره قیمت دلار از 18 هزار تومان به 13 هزار و 15 هزار و 16 هزار، قیمت دلار در کف بازار فردوسی 13 هزار تومان از سوی دلالان اعلام می شود و شاهد کاهش آنچنانی در قیمت دلار آن گونه که افکار عمومی منتظر آن هستند، نیستیم.

 

«علی زاده»، مرد کهنسال اما قبراقی است که ابروهای سفیدش حاکی از تجربه فراوان در زندگی دارد به سراغش که می رویم و درباره بازار ارز از او سوال می کنیم و می گوید: «آقا جان خودتان را معطل نکنید. قیمت دلار پایین بیاید دولت آورده، بالا برود دولت برده است، یک کلام ختم کلام قیمت دلار دست دولت است، آن زمان هم که قیمت دلار 18 هزار تومان بود بازهم دست دولت بود. دلال دلار پشه هم نیست که اثری بر روی قیمت دلار بگذارد. اصل قیمت دست دولت و صرافی های عمده است، دلالان برای کسب روزی معاش اینجا هستند و نه بیشتر فقط خرج زن و بچه می دهند، من میوه فروش بودم و برای کسب روزی کارم از رونق افتاد و مجبور شدم اینکار را انجام دهم.»

 

«مجیدی» جوانی است که خود را فرهنگی و استاد دانشگاه معرفی می کند که بعد از بازخرید کردن خودش در این بازار مشغول فعالیت شده و معتقد است درآمد دلالی او روزانه 100 هزار تا 150 هزار تومان است. وی ادامه می دهد: «سود سرشار خرید و فروش دلار در جیب صرافان عمده است که 200 میلیارد و 50 میلیارد خرید و فروش کردند می رود.»

 

«محبی» جوان بلند قامتی است که به نظر ورزشکار می رسد در حین پرسش و پاسخ ما با صدای رسا گفت: «آقا جان من راستشو می گیم سود روزانه ما 500 هزار تومان است، با توجه به افت قیمت دلار، نسبت به روزهایی که قیمت دلار بالا بود بازهم خرید و فروش دلار انجام می شود. دلالان دلار را 12 هزار ۵۰۰ می خرند و 13 هزار تومان می فروشند، و بانک دلار را 12 هزار و 500 تومان می خرد و 12 هزار و 550 می فروشد، سود بانک از این معامله کم است چون بانک دولتی است و دولت پشت اوست. اما دلالان با اختلاف 200 تا 300 تومان خرید و فروش می کنند.»

«مجبی» ادامه می دهد: مردم تمایلی مثل گذشته به خرید و فروش ندارند، اگر دلار زیر 14 هزار تومان برسد دولت ضرر می کند و اگر بالای این قیمت هم باشد سود آن نصیب دولت است.

 

«اکبری» یکی دیگر از دلالان میدان فردوسی است که اصلا تمایلی برای حرف زدن ندارد و می گوید: «همکارانم را گرفتند دوست حوصلح حرف زدن ندارم.»

 

«داودی» از دیگر دلالان میدان فردوسی است که تجربه 20 ساله را بر دوش دارد که همزمان در دوخت و دوز کیف هم شاغل است و با لحن آرام گفت: «خرد فروش نقشی در موضوع قیمت دلار نداردچون قیمت معامله از جایی دیگر در بازار دلار مشخص می شود، در وضعیت اقتصادی که اکنون شکل گرفته است زمانی دولت می تواند ادعا کند که قیمت دلار پایین آروده است که گوشی موبایلی  که در گرانی 7 میلیون تومان شده است به قیمت 700 هزار تومان سابق برسد. نمایش رو حوضی و سیاه بازی برای مردم درست نکنند، درست است که قیمت دلار در تمام اجناس دخیل است اما زمانی می توانیم ادعای ارزانی کنیم که قیمت تخم مرغ از 20 هزار تومان به 7 هزار تومان سابق برسد. به زور اسلحه و فشنگ و تفنگ و یا دستگیری دلالان نمی توان گفت دلار را ارزان کردیم.»