EPSnews           

در روزگاری که برخی از بانک‎های بزرگ کشور در شرایط بحرانی قرار دارند و توان درآمدزایی مطلوب ندارند، «وپست» به خوبی از عهده این امر برآمده اما در نهایت، این زیان است که در صورت‎های مالی رشد می‎کند.

به گزارش واحد سنجش و راه حل‎های رفتاری در بازار (آبسیم) بورس نیوز، شرکت «پست بانک ایران» با نسبت بدهی یک، در مرز خطر قرار داد و به عبارت بهتر، به میزان دارایی‎ها، بدهی دارد که این موضوع ریسک عدم ایفای تعهدات را از سوی این بانک بالا می‎برد.

این سهم در سال 97 حدود 12.5 درصد بازدهی به همراه داشت و در چند روز کاری گذشته از سال 98 نزدیک به 13 درصد بوده است.

بررسی ساختار بدهی این بانک حاکی از وزن سنگین سپرده‎های سرمایه‎گذاری مدت‎دار است. البته به صورت میانگین، این سرفصل 61 درصد از کل بدهی‎های سایر بانک‎ها را تشکیل می‎دهد ولی در «پست بانک» سهم 34 درصدی دارد.

این بانک بالغ بر 81120 میلیارد ريال سپرده‎های اشخاص را در حساب‎های خود نشانده که از این میزان 36 درصد مربوط به قرض‎الحسنه جاری است. در بخش سپرده‎های مدت‎دار، کوتاه‎مدت 28 درصد و بلندمدت 23 درصد سهم دارند. در سال 97 نسبت به سال قبل از آن، تغییرات جزئی در ساختار سپرده‎ها مشاهده می‎شود و اندکی حجم سپرده‎های کوتاه‎مدت بیش از سایرین رشد داشته است.

این ساختار سپرده‎ها موجب شده تا تراز درآمدی، بر خلاف بسیاری از بانک‎ها، مثبت باشد؛ هر چند که در سال 96 کم آورد و با کمک سود سرمایه‎گذاری‎ها، سهم بانک از درآمدهای مشاع مثبت شد. اما عملکرد 12 ماهه سال 97 بسیار مطلوب بود و سود تسهیلات از سود سپرده‎ها فاصله زیادی گرفت که طی آن، حدود 8525 میلیارد ريال از تسهیلات اعطایی درآمد کسب شد و در مقابل، 6274 میلیارد ريال سود سپرده پرداخت گردید. این در شرایطی است که مانده سپرده‎ها در سال 97 نسبت به سال 96 افزایش یافت؛ به عبارتی، ضمن جذب سپرده، تراز درآمدی خود را حفظ کرد.

بنابراین «وپست» در درآمدزایی نسبتا موفق عمل می‎کند اما به دلیل هزینه‎های سرسام‎آور نمی‎تواند خود را به سوددهی برساند. هزینه کارکنان به تنهایی بخش بسیار زیادی از درآمدها را در خود غرق می‎کند و هزینه‎های مالی نیز کار را یک‎سره می‎کنند. نتیجه آن، زیان انباشته 3377 میلیارد ريالی است.

در همین خصوص، سید بهاءالدین حسینی ‎هاشمی‎ کارشناس پولی و بانکی، در گفتگو با بورس نیوز اظهار داشت:

«پست بانک ایران» یک بانک دولتی است و به سود رسیدن آن، منوط به این مساله است که ابتدا از هزینه‎ها و زیان‎سازی جلوگیری شود و سپس مدیریت صحیح دارایی و بدهی‎ها و همچنین استفاده از مزیت‎های رقابتی در دستور کار قرار گیرد. در خصوص مزیت رقابتی «پست بانک» می‎توان به مشتریان خاص آن و دسترسی و ارتباط مناسب با روستاها اشاره کرد. همچنین واحدهای کوچک با موقعیت مناسب را در اختیار دارد و در صورتی که با مدیریت صحیح و حساب شده رفتار کند، می‎تواند طی مدت کوتاهی به سوددهی مورد نظر دست یابد.

وی افزود: در تمام کشورها پست بانک‎ها، بانک‎های موفقی هستند؛ به عنوان نمونه در ژاپن یا آلمان از جمله موفق‎ترین بانک‎ها، پست بانک است و صندوق پس‎انداز در این کشورها دارای بیشترین منابع بوده که در اختیار بسیاری از موسسات قرار می‎گیرند. مزیت مهمی‎که پست بانک‎ها دارند این است که واحدهای کوچکی حتی به‌صورت تک نفره دارند و دسترسی به جمعیت روستایی نیز امکان پذیر است و با بانکداری و پس‎انداز خرد سروکار داشته و در نتیجه ریسک پایینی دارند و از جنبه رقابتی نیز بهره برده و رقیبی ندارند. بنابراین، عدم موفقیت پست بانک‎ها تنها در صورت عدم مدیریت صحیح رخ می‎دهد.

حسینی‎هاشمی ‎در ادامه تصریح کرد: در کشور به دلیل مدیریت نامناسب، دخالت دولت و وزارت پست و تلگراف و تلفن و یا انتصاب مدیران غیرحرفه‎ای که دارای سابقه پستی بودند تا سوابق بانکی، شرایط به گونه مطلوب رقم نخورده است. در حال حاضر مدیریت این بخش شایستگی لازم را دارد اما به‎طور کلی دلیل عدم موفقیت، غیرحرفه‎ای بودن مدیران در اداره این بخش است. برای این که اتفاق مثبتی را در این بخش شاهد باشیم، نیاز به یک مدیریت درست و کارآمد با یک تفکر و ساختار مدیریتی است و بانک باید با ارائه محصولات جدید مطابق با یک فرهنگ و حاکمیت شرکتی و بر مبنای اصول حرفه‎ای اداره شود.