نسبت دولت با رونق بورس چیست؟

طی روزهای اخیر بحثی در میان اهالی بورس تهران در گرفته است که مواضع دولت در راستای حمایت از بازار سرمایه و رونق ادامه‌دار سهام است. در این میانه، برخی رشد شتابان قیمت‌ها را نتیجه سیاست‌های پشت پرده دولت برای افزایش شدید قیمت‌ها و در نهایت عرضه سهام دولتی با قیمتی بالا و جذب حداکثری پول از بخش خصوصی می‌‌دانند. نحوه موضع‌گیری دولت در قبال بازار سهام طی ماه‌های اخیر هم تا حدودی این گمانه‌زنی را تقویت می‌کند. تلاش برای حمایت از بورس در قبال ریزش‌های اخیر در بهمن و اسفند، کناره‌گیری پرحاشیه رئیس سازمان بورس در هفته اخیر و نیاز مبرم دولت برای تامین کسری شدید بودجه به این تصور در بین اهالی بورس تهران دامن زده است. حال باید دید که چقدر این تصور ریشه در واقعیت دارد و چقدر ناشی از خوش‌بینی است.

کسی شک در این ندارد که دولت بزرگ‌ترین متقاضی در بخش‌های مختلف اقتصاد ایران است. از این رو، هر گونه فعالیت از سوی دولت - در معنای عام کلمه - می‌تواند تاثیر شایانی بر قیمت بازارهای دارایی از جمله بازار سهام داشته باشد و مسیریابی قیمت‌ها را دستخوش تغییر موقت کند. اما اتکای یکجانبه و خوش‌بینانه به حمایت و قدرت دولت در تعیین روند سهام و سایر بازارها بارها تجربه شده و بارها شکست خورده است. واقعیت این است که نیروهای تعیین‌کننده روند بازارها از دست دولت‌ها خارج است و عوامل متعدد دیگری در این مسیر عاملیت و اثر دارند. نمونه اخیرش در بازار جهانی، توافق اوپک و هم‌پیمانانش برای حمایت از قیمت نفت بود که عملا در سایه عدم قطعیت‌های ناشی از شیوع کرونا بی‌اثر ماند. در واقع، حضور بزرگ‌ترین غول‌های نفتی هم نتوانست نیروهای بازار را به عقب براند و قانون بازار را به قیمت‌ها تحمیل کرد. بنابراین باید توجه داشت که وزن‌دهی به نقش دولت می‌تواند ریسک بزرگی برای معامله‌گران و به‌خصوص اهالی تازه‌وارد در بر داشته باشد.

دنیای اقتصاد