بورس رونق دارد، یعنی چه؟


رشد شاخص کل در ادبیات این روزهای اقتصاد ایران به رونق بورس معنا شده است اما فاکتورهای دیگری هم برای این مهم لازم است. محمود دودانگه، مشاور اسبق وزیر صمت به «شهروند» می‌گوید: «بنگاه‌های مختلف می‌توانند برای تأمین مالی خودشان از طریق سازوکارهای بورس اقدام کنند و طرح‌های توسعه‌ای‌شان را به سرانجام برسانند. هر اندازه بازار بورس عمق بیشتری داشته باشد و از ضریب نفوذ بیشتری هم برخوردار باشد، می‌توان انتظار داشت که اتکای بنگاه‌های تولیدی به منابع بانکی کمتر شود و عملا مردمی‌شدن اقتصاد رقم بخورد. البته باید نهاد مجری‌کننده قوانین یعنی سازمان بورس تلاش کند که سازوکار شفاف برای عرضه و تقاضا ایجاد شود و به این طریق از ایجاد حباب‌هایی که بعضا ممکن است رخ بدهد، جلوگیری کند.» حسین سلیمی، عضو سابق هیأت نمایندگان اتاق تهران هم با بیان اینکه شاخص کل در یک‌سال‌ونیم گذشته نزدیک به ٥ برابر رشد کرده و حجم معاملات هم رشد قابل توجهی داشته است، به «شهروند» می‌گوید: «این آمارها نشان می‌دهد که مشارکت مردم بالا بوده و نقدینگی به جای اینکه به سمت بازارهای غیرمولد برود، در بازار سهام متمرکز شده است. افرادی که سهام خریده‌اند، سود برده‌اند و کسانی هم که وارد بورس نشده‌اند، از اثرات ضدتورمی آن نفع دیده‌اند. در واقع تنها تأثیری که بورس روی زندگی مردم می‌گذارد، این است که نقدینگی سرگردان را به سمت خود هدایت می‌کند؛ چون اگر این اتفاق نیفتد، تورم رشد می‌کند و کالاهای مختلف گران می‌شود.» زهرا کریمی، استاد اقتصاد دانشگاه مازندران اما معتقد است رونق بورس منوط به رونق اقتصادی است: «اگر بی‌ثباتی در بازارهای مختلف، تغییر مداوم قوانین، تحریم‌ها و مشکلات ارتباط با بازارهای مالی ادامه پیدا کند، رونق بورس هم نمی‌تواند چندان به رونق اقتصادی منجر شود؛ چون توسعه اقتصادی منوط به فاکتورهای مختلفی است و بورس از وضع اقتصاد تأثیر می‌گیرد، نه برعکس.»